"Dans ses conférences annuelles à l'Université du Québec à Montréal, le philosophe flamand Jacques De Visscher dessine des figures de l'hospitalité à partir de lectures phénoménologiques d'oeuvres littéraires (Samuel Beckett, Albert Cohen, Franz Kafka, Jean-Marie Gustave Le Clézio, Paul van Ostaijen, Georges Perec, Marcel Proust) dans lesquelles il porte une attention particulière à la mise en scène architecturale, à la corporéité et à l'enracinement des choses dans notre monde ambiant. Il tente ainsi de nous prémunir d'une aliénation et d'un déracinement (...) qui appauvrissent nos relations avec autrui et notre être-au-monde."--From publisher's website. (shrink)

Wijsgerig-antropologische verkenning van de betekenis van het groteske aan de hand van voorbeelden uit de westerse literatuur en (volks)cultuur.

What emerges as the overarching theme in the extensive work of the Dutch philosopher Cornelis Verhoeven is our relationship to reality. Being appealed to by thousands of things in our existence makes us realize that we cannot avoid reality. The most meaningful forms of reality are symbols, which lead us, through radical astonishment and contemplation to the metaphysical insight that something exists rather than nothing. This renders Verhoeven sceptical as the weakness of our ability to know and understand hampers our (...) vision of hard reality, and also ironical because so many forms of speaking and writing display a reality which is being taken for granted. Thinking symbolically, metaphysical reflection and scepsis towards thoughdess assumptions are the instruments of a contemplation which, in Verhoeven's work, leave room for the lyrical prevalence of reality. In his later writings he gradually and more insistently draws attention to the theme of truth, while at the same time not denying our epistemological incapacity towards understanding and explaining reality. (shrink)

A la recherche du temps perdu van Proust lezen is binnen een reflectie op de zintuiglijkheid niets minder dan een feest. We raken via de rijke evocaties en metaforen in de werkelijkheid van oorden en plekken ondergedompeld. Dat wil zeggen dat we zelf deel gaan uitmaken van hun lijfelijkheid en bijgevolg van hun eigen tijd. In de reflectie genieten we van een ‘ont-plooiing’ van het sensuele, van een verlangen naar wereldlijkheid. Een tegenpool vinden we in het latere werk van Beckett. (...) Zijn wereld schijnt af te sterven, het lichaam-subject vergaat, de oorden en plekken verschrompelen, de dingen vervreemden en de gebeurtenissen zijn nog slechts accidenten waarvan de reikwijdte niet meer te verwoorden valt. Er is een ‘in-plooiing’ van het sensuele. De woorden sterven. De wereld ‘ontwereldlijkt’. (shrink)

Dat in het rituele gedrag symbolen geen lege vormen zijn die buiten alle werkelijkheid zouden staan, is een uitdaging aan de moderniteit die in natuurwetenschappelijkheid haar hoogste kenniseisen vervuld ziet. In dit artikel nemen we een oud dispuut over de transsubstantiatie of wezensverandering in het ritueel of sacrament van de christelijke avondmaalsviering of eucharistieviering als uitgangspunt. Dit dispuut gaat over de werkelijkheidswaarde van brood en wijn als het lichaam en bloed van Christus. Als we het symbool in zijn oorspronkelijke betekenis (...) van het verbindende nemen en de notie ‘werkelijkheid’ niet uitsluitend aan de criteria van de natuurwetenschappelijkheid onderwerpen, dan kunnen we inzien hoe rituelen, juist omdat ze symboliseren, werkelijkheid op het oog hebben. (shrink)

The diverse things that surround us in our daily life become virtual extensions of our corporeal life. As such, they provide an important mediating role in our relationship to our social and natural environment. This careful descriptive study of household objects attempts to widen our psychological horizons. It also contributes significantly to our understanding of art and architecture.

The author draws attention to a modern technique of narration that inverts the meaning of ancient myths and stories. This practice creates a new type of story that conveys the anxieties and problems of contemporary life. Kafka's story inverts the meaning of the ancient parable of the Prodigal Son. It presents us with a wayward son who cannot find his way back home and with a father who does not see, embrace, kiss, or welcome his son. The essay explores the (...) connection between entering a human community and sharing a secret. It probes the relationships between homecoming and making sense of one's life. The essay also draws attention to a specifically feminine dimension of hospitality, domesticity and reciprocity. (shrink)

Amsterdam University Press is a leading publisher of academic books, journals and textbooks in the Humanities and Social Sciences. Our aim is to make current research available to scholars, students, innovators, and the general public. AUP stands for scholarly excellence, global presence, and engagement with the international academic community.